"Πολιτειογραφία της Πιερίας κατά το 1923", του Γιάννη Καζταρίδη

Ένα από τα κυριότερα και πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα των πρώτων δεκαετιών του 20ου αι. υπήρξε η πληθυσμιακή και από εθνολογική άποψη άμπωτις και παλίρροια. Αυτή σημειώθηκε γενικότερα στον βαλκανικό και βορειοελλαδικό χώρο, στον οποίο συγκαταλέγεται και η τότε επαρχία Κατερίνης.

Πληθυσμιακές... 

 

 

 

 

 

ανακατατάξεις και δημογραφικές διαφοροποιήσεις εθνολογικού χαρακτήρα προκάλεσαν σημαντικές ιστορικές αλλαγές στη σύνθεση των εγκαταστημένων εκεί πληθυσμών.

Πηγή: Ανδρέου Θ. Νικολάου, Γεωργική Έρευνα της υπαίθρου χώρας Κ.Μακεδονίας, Β` Υποδιοίκησις Κατερίνης, Θεσσαλονίκη 1923.

1ο. Διοικητική διαίρεση. Η ελληνική Μακεδονία, με τα όριά της, όπως αυτά καθορίστηκαν με διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις μετά την απελευθέρωσή της από την Οθωμανική κυριαρχία, διαχωριζόταν σε τρεις Γενικές Διοικήσεις (περίπου σαν τις σημερινές περιφέρειες), της Δυτικής Μακεδονίας, της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης. Κάθε Γενική Διοίκηση περιελάμβανε δύο νομαρχιακές περιφέρειες. Στη Γενική Διοίκηση Θεσσαλονίκης υπάγονταν οι νομαρχιακές περιφέρειες της Θεσσαλονίκης και της Πέλλης. Η νομαρχιακή περιφέρεια Θεσσαλονίκης, η μεγαλύτερη σε έκταση, πληθυσμό και δραστηριότητες, περιελάμβανε έξι υποδιοικήσεις, τους κατοπινούς νομούς, Θεσσαλονίκης, Ημαθίας, Πιερίας, Κιλκίς και Χαλκιδικής. Οι υποδιοικήσεις περιελάμβαναν δήμους και κοινότητες. Η υποδιοίκηση Κατερίνης περιελάμβανε μόνον κοινότητες, γιατί κανένας οικισμός δεν υπερέβαινε τις 10.000 των κατοίκων για να δύναται να χαρακτηριστεί δήμος. Οι κοινότητες, άλλες μεν απαρτίζονταν από ένα χωριό-κοινότητα, εάν πληρούσε τα πληθυσμιακά κριτήρια, άλλες από 2,3 ή και περισσότερα χωριά κοινότητες. Στην υποδιοίκηση Κατερίνης οι κοινότητες Λιμπάνοβο, Λιτόχωρο, Μηλιά, Πίδνης, Πλαταμώνος κ.ά. απαρτίζονταν από ένα χωριό, επειδή προφανώς πληρούσαν τα πληθυσμιακά μεγέθη, οι κοινότητες Κατερίνης και Κολινδρού από τρία, επειδή τα γειτονικά χωριά δεν πληρούσαν τις πληθυσμιακές προϋποθέσεις για να χαρακτηριστούς αυτόνομες κοινότητες, και η κοινότητα Μεθώνης από τέσσερα χωριά.

2ο. Πληθυσμός. Στην υποδιοίκηση Κατερίνης κατοικούσαν κατά το 1923 35.169 άτομα

3ο. Εθνολογική σύνθεση. Στην υποδιοίκηση Κατερίνης το ελληνικό στοιχείο, γηγενές, προσφυγικό και βλαχόφωνο ήταν πανίσχυρο. Οι Έλληνες γηγενείς μαζί με τους ελληνοφρονούντες βλαχοφώνους, ήσαν το 81%. Σ`αυτό το ποσοστό θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τους άρτι αφιχθέντες και εγκατασταθέντες πρόσφυγες που αντιπροσώπευαν το 10%, τότε Έλληνες γηγενείς και Έλληνες πρόσφυγες και ελληνόφρονες βλάχοι, στο σύνολό τους αντοπροσώπευαν το 91% του συνολικού πληθυσμού. Ακολουθούσαν οι μουσουλμάνοι με 8,5% του συνολικού πληθυσμού και τέλος μια μικρή ομάδα Σλαβόφωνων Χριστιανών, που μόλις πλησίαζε το 0,5%.

Από τα άλλα εθνικά στοιχεία, το μουσουλμανικό στοιχείο, περίοδο πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών, εμφανίζεται σε ποσοστό 8,5% του πληθυσμού, το ισραηλίτικο στοιχείο σχεδόν ανύπαρκτο, ελάχιστο το σλαβόφωνο, 0,5% και τέλος οι βλαχόφωνοι, ως ελληνοφρονούντες, συνυπολογίζονταν, και ορθά, με τους Έλληνες γηγενείς.

4ο. Προσφυγικές εγκαταστάσεις. Μέχρι το 1923 είχαν εγκατασταθεί στην υποδιοίκηση Κατερίνης με αγροτική αποκατάσταση 1513 οικογένειες προσφύγων. Πολύ μεγαλύτερος αριθμός προσφύγων θα εγκατασταθεί μετά την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών που όριζε η συνθήκη της Λωζάννης, η δε προσφυγική πλημμυρίδα θα ενδυναμωθεί έτι περαιτέρω κατά το επόμενο χρονικό διάστημα. Οι περισσότεροι πρόσφυγες, απ` αυτούς που εισέρευσαν μέχρι το 1923, εγκαταστάθηκαν στην Κατερίνη σε ποσοστό 39%, στη Μεθώνη 30%, στον Κολινδρό 10% και σε μικρότερα ποσοστά σε άλλες κοινότητες. Οι πρόσφυγες αυτοί προέρχονταν από τον Πόντο (Σαμψούντα) και τον Καύκασο (Καρς), τη Θράκη και τη Μικρά Ασία, αλλά και από το Καταφύγι Κοζάνης.

5ο. Γλώσσα. Η μέγιστη πλειοψηφία των κατοίκων των χωριών της υποδιοίκησης Κατερίνης, στα 32 από τα 38 συνολικά χωριά, μιλούσαν την ελληνική γλώσσα καθώς και η πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης Κατερίνης. Η τουρκική ομιλείται από τους μουσουλμάνους της Κατερίνης, του Λιμπάνοβου, της Τόχοβας και του Κορινού. Η βλάχικη από κατοίκους της Κατερίνης, πολλοί από τους οποίους ομιλούν και την ελληνική, ως δίγλωσσοι, από τους κατοίκους της Καρίστας και της Παλιονέστανης.

6ο. Επαγγελματικές ασχολίες. Το ελληνικό γηγενές και προσφυγικό στοιχείο ασχολιόταν κυρίως με τη γεωργία και λιγότερο με την κτηνοτροφία. Το μουσουλμανικό με τη γεωργία με εξαίρεση τους μπέηδες που ήταν μεγαλοκτηματίες, ενώ οι βλαχόφωνοι είχαν ως κύρια επίδοση και ασχολία την κτηνοτροφία και τέλος το ευάριθμο ισραηλίτικο στοιχείο ασχολιόταν με το εμπόριο.

7ο. Οικονομική κατάσταση. Η οικονομική κατάσταση του ελληνικού στοιχείου στην πόλη της Κατερίνης χαρακτηρίζεται από ευρωστία, αλλά στην ύπαιθρο χώρα και στα χωριά, εκτός ορισμένων περιπτώσεων, μαρτυρείται μετρία και αιτιολογείται από την έλλειψη αποταμιευτικού πνεύματος. Παρά ταύτα το επίπεδο ήταν υψηλότερο από την οικονομική κατάσταση των άλλων εθνικών ομάδων. Το μουσουλμανικό στοιχείο κατείχε τη δεύτερη, μετά τους Έλληνες, θέση ως προς τη συγκέντρωση περιουσιών στα χέρια ολίγων, όμως, στα κεφαλοχώρια, είχε μεγαλύτερη οικονομική ευρωστία από το ελληνικό στοιχείο. Και τούτο επειδή, κατά τη σχετική μαρτυρία, διακρινόταν για αποταμιευτικό πνεύμα.

8ο. Εκπαίδευση. Τα σχολεία της υποδιοίκησης Κατερίνης, εκπαιδευτικά, υπάγονταν στην εκπαιδευτική περιφέρεια Ημαθίας. Τα σχολεία που λειτουργούσαν τότε διακρίνονταν σε σχολεία της Δημοτικής Εκπαίδευσης, συνυπολογίζονταν Νηπιαγωγεία και Δημοτικά, και σε σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Όλα τα σχολεία και των δύο βαθμίδων εκπαίδευσης ήσαν δημόσια ή κοινοτικά, ελληνικά και ξενόφωνα.

Στην υποδιοίκηση Κατερίνης λειτουργούσαν 2 νηπιαγωγεία, ένα στην πόλη της Κατερίνης και ένα στην Καρίτσα. Επρόκειτο για ελληνικά νηπιαγωγεία, μαρτυρείται, όμως, ότι οι κάτοικοί τους μιλούσαν (και) την κουτσοβλαχική διάλεκτο.

Δημοτικά σχολεία λειτουργούσαν στην ύπαιθρο της υποδιοίκησης και άλλα 2 ελληνικά δημοτικά σχολεία στην πόλη της Κατερίνης.

Ξενόφωνα Δημοτικά σχολεία λειτουργούσαν στην ύπαιθρο της υποδιοίκησης, 3 τουρκικά, ανά ένα στο Λιμπάνοβο, στον Κορινό και στην Τόχοβα, και ένα ρουμάνικο στην πόλη της Κατερίνης, προφανώς όλα κοινοτικά.

Σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης λειτουργούσαν 1 γυμνάσιο στην πόλη της Κατερίνης και 2 στην ύπαιθρό της, ανά ένα στο Λιτόχωρο και ένα στον Κολινδρό.

Η ελληνική εκπαίδευση, στο σύνολο σχεδόν των σχολείων της υποδιοίκησης ήταν η κατισχύουσα και σχεδόν εξ ολοκλήρου κυριαρχική. Τα ξενόφωνα σχολεία, 3 τουρκίκά στην περιφέρεια και ένα ρουμανικό στην πόλη της Κατερίνης ήσαν ελάχιστα έναντι του μεγάλου αριθμού των ελληνικών σχολείων. Ξενόφωνα νηπιαγωγεία στην υποδιοίκηση Κατερίνης δεν μαρτυρούνται.

Από το σύνολο των σχολείων της υποδιοίκησης τα 35 σχολεία ήσαν μεικτά (αρρένων και θηλέων). Σε τρία χωριά της υπαίθρου μαρτυρούνται ανά ένα σχολείο αρρένων και ένα θηλέων, στο Λιτόχωρο, στον Κολινδρό και στη Δρυάνιστα.

Στα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης δίδασκαν 71 εκπαιδευτικοί λειτουργοί, από τους οποίους οι 64 στα ελληνικά σχολεία και 7 στα ξενόφωνα. Στα νηπιαγωγεία, ελληνικά και ξενόφωνα δίδασκαν μόνον γυναίκες νηπιαγωγοί ή δασκάλες και δεν μαρτυρείται κανένας δάσκαλος-νηπιαγωγός. 

Στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση της υποδιοίκησης Κατερίνης υπηρετούσαν 11 εκπαιδευτικοί, 8 στην πόλη της Κατερίνης, 2 στο Λιτόχωρο και ένας στον Κολινδρό, και δεν μαρτυρείται το φύλο τους.

Στα ελληνικά νηπιαγωγεία και δημοτικά της υποδιοίκησης φοιτούσαν 4.011μαθητές και μαθήτριες. Οι άρρενες μαθητές υπερτερούσαν σε σχέση με τις θήλεις, 63% οι μαθητές έναντι έναντι 37% των μαθητριών, ενώ στην ύπαιθρο χώρα οι άρρενες υπερτερούσαν σχεδόν παμψηφεί. 

Η κυριαρχία των Ελλήνων μαθητών και μαθητριών έναντι των αλλοεθνών πλησίαζε περίπου την παμψηφία, εκάλυπτε το 95%. Στην πόλη της Κατερίνης καταφαίνεται η παμψηφία σχεδόν του ελληνικού στοιχείου με παράλληλη, σχεδόν ολοκληρωτική, την κυριαρχία της ελληνικής Δημοτικής εκπαίδευσης και ολοκληρωτική την κυριαρχία της ελληνικής Μέσης Εκπαίδευσης. Ικανό εμφανίζεται το ρουμανίζον στοιχείο με ανάλογη τη ρουμανική Δημοτική Εκπαίδευση.

Στην ύπαιθρο καταφαίνεται η παμψηφία του ελληνικού στοιχείου με πλήρη σχεδόν την κυριαρχία της ελληνικής Μέσης Εκπαίδευσης. Σχετική ήταν η παρουσία του τουρκικού στοιχείου με ανάλογη την τουρκική Δημοτική Εκπαίδευση και με ανυπαρξία της Μέσης. Υπήρχε και ελάχιστη παρουσία βλαχόφωνου στοιχείου, χωρίς, όμως, αντίστοιχη ρουμανική Δημοτική Εκπαίδευση. Η εκπαίδευση του βλαχόφωνου στοιχείου της υπαίθρου μαρτυρείται ελληνική. 

Με γνώμονα τα ποσοτικά στοιχεία των μαθητών όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων μπορούμε να εξαγάγουμε συμπεράσματα και για την εθνολογική σύνθεση του πληθυσμού. Τα υπερέχοντα χωριά με το μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων μαθητών και κατά προσέγγιση πληθυσμιακά μεγαλύτερα ήσαν το Λιτόχωρο, ο Κολινδρός, η Δρυάνιστα, η Ρητίνη. Και με τον μικρότερο αριθμό και κατά προσέγγιση ολιγαριθμότερα ήσαν η Καστανιά και το Κολοκούρι. Από τα τουρκόφωνα χωριά με τουρκική Δημοτική Εκπαίδευση τον μεγαλύτερο αριθμό μαθητών και τον πληθυσμιακά ισχυρότερο ήταν η Τόχοβα. Και τον μικρότερο αριθμό και πληθυσμιακά ολιγαριθμότερο ήταν ο Κορινός. 

Το γενικό συμπέρασμα το οποίο συνάγεται αντικειμενικά από τη γενική επισκόπηση και συγκριτική αντιπαραβολή των στοιχείων είναι ότι το ελληνικό στοιχείο κατά τα μέσα του 1923, στην αρχή της δεύτερης δεκαετίας μετά την απελευθέρωση (1912) από τον οθωμανικό ζυγό, κατίσχυε και κυριαρχούσε ποσοτικά, ποιοτικά και πολιτισμικά στην υποδιοίκηση Κατερίνης, όπως κυριαρχούσε και ευρύτερα στα μόλις απελευθερωθέντα εδάφη του βορειοελλαδικού χώρου.

*Ο Γιάννης Καζταρίδης, δρ φιλόλογος-ιστορικός, είναι διευθυντής Β`θμιας Εκπαίδευσης Πιερίας.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ: Ο εργολάβος για τον δρόμο Βρύας - Ρητίνης από την Αυστραλία έρχεται με βάρκα;;;

 

Δυστυχώς ακόμα περμένουμε...τις μελέτες, τον εργολάβο [απ την Αυστραλία έρχεται με βάρκα;;;
Κανείς δεν ασχολείται...στις επόμενες εκλογές θα μας ξαναϋποσχεθούν...
Πάλι καλά που ο περασμένος χειμώνας ήταν ήπιος και δεν είχαμε πολλά νερά.
Καλές οι χειραψίες εκεί στην...

περιφέρεια, αλλα κάποιος πρέπει να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι, ο κ. αντιδήμαρχος κι ο κ. πρόεδρος απ' το χωριό μας δεν ασχολούνται..
Ημουν νιος και γέρασα.. Εκεί πάει η ιστορία..
Στην 1η φωτογραφία θα δείτε την λιμνοδεξαμενή άρδευσης των χωραφίων της Βρύας, η οποία βρίσκεται στο ύψωμα πάνω απο το σημείο κατολίσθησης και όπως όλες οι λιμνοδεξαμενές αυτου του τύπου έχει κάποιες διαρροές, και που πιθανότατα προκαλεί και το όλο πρόβλημα. Αραγε έγινε κάτι ώστε να υπάρξει καλύτερη μόνωση αυτής;
Στις υπόλοιπες 3 φωτογραφίες το σημείο της κατολίσθησης σήμερα,για να περάσεις ανεβοκατεβαίνεις τα χαλικοστρωμμένα χαλάσματα. Ο δρόμος είναι μιας κατεύθυνσης και η κίνηση γίνεται με την όποια καλή διάθεση των οδηγών,να σταματήσουν να περάσει ο απέναντι. Αραγε αν γίνει κάποιο ατύχημα ποιος θα είναι ο υπαίτιος;;;
Είμαστε και πάλι απαισιόδοξοι ότι δε θα γίνει τίποτα, άλλα θα συνεχίσουμε να ''ενοχλούμε'' πιο συχνά πλέον.
Οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες απο το συγχωριανό μας Γ.Σ.

 ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ

Παραχώρηση αίθουσας πολλαπλών χρήσεων Γυμνασίου Ρητίνης

Ο  ποδοσφαιρικός σύλλογος  Ρητίνης «Α.Ε. ΠΙΕΡΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» ζητά την παραχώρηση της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων του Γυμνασίου Ρητίνης με έγγραφό  τους προς το σχολείο (ημερομηνία παραλαβής 14-9-2016 ) για την  πραγματοποιήσει

του τοπικού εθίματος του Κριτσμά το Σάββατο 24-9-2016. Η διεύθυνση του σχολείου εγκρίνει με την προϋπόθεση ότι θα παραδώσουν την αίθουσα καθαρή όπως θα την παραλάβουν και σε περίπτωση κάποιας ζημιάς να γίνει άμεσα η αποκατάστασή της. Αυτό εξάλλου υπάρχει και ως δέσμευση στην αίτηση που υπέβαλλε και ο σύλλογος. Παρακαλώ για τις ενέργειες σας.  

Εκατοντάδες παιδιά και φέτος στο Κέντρο Φιλοξενίας της Ιεράς Μητρόπολης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος στη Μονή Αγίου Γεωργίου Ρητίνης

Με μεγάλη επιτυχία και πληθωρικότατη συμμετοχή ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα φιλοξενίας παιδιών στην Ιερά Μητρόπολη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος, το οποίο διήρκεσε 60 ημέρες, από 23 Ιουνίου έως 12 Αυγούστου 2016, και πραγματοποιήθηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Ρητίνης.

Το... 

φετινό καλοκαίρι λειτούργησαν, για πρώτη φορά, δέκα περίοδοι φιλοξενίας παιδιών από Δ΄ Δημοτικού έως Γ΄ Λυκείου και φιλοξενήθηκαν δωρεάν περίπου 500 παιδιά, ενώ διακόνησαν ως στελέχη 70 νέοι, κατά βάση φοιτητές.

Οι μαθητές, αγόρια και κορίτσια, κατά τη διάρκεια της φιλοξενίας, απόλαυσαν την ομορφιά της ορεινής Πιερίας και τη φύση, έζησαν μοναδικές στιγμές χαράς σαν μια μεγάλη οικογένεια, απέκτησαν βιώματα μέσα από τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, επικοινώνησαν μεταξύ τους βιώνοντας την εν Χριστώ κοινωνία, την αγάπη προς τον Θεό, την Πατρίδα, τον σεβασμό προς τον συνάνθρωπο αλλά και ψυχαγωγήθηκαν μέσα από ποικίλες δραστηριότητες και εξορμήσεις.
  

Με την διακριτική πνευματική εποπτεία, αγάπη και φροντίδα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεωργίου φανερώθηκε και το φετινό καλοκαίρι η αποστολή της Εκκλησίας στον αγώνα και στις πνευματικές ανάγκες των νέων.

Ο Μητροπολίτης κ. Γεώργιος βρέθηκε αρκετές φορές μαζί με τα παιδιά, παρέστη σε διάφορες δραστηριότητες κάθε Περιόδου και με ιδιαίτερο ζήλο, μαζί με τους υπεύθυνους ιερείς και τους εθελοντές, φρόντισε την άψογη λειτουργία του προγράμματος φιλοξενίας. Τόνιζε δε σε κάθε περίπτωση, ότι συνέχεια της φιλοξενίας αποτελεί η κατήχηση και τα παρότρυνε να συμμετάσχουν στις προσεχείς κατηχητικές συνάξεις.

Μετά το πέρας όλων των περιόδων φιλοξενίας, ο Μητροπολίτης κ. Γεώργιος πραγματοποίησε εποικοδομητική συνάντηση με τους υπεύθυνους Ιερείς και τους αρχηγούς όλων των περιόδων, κατά την οποία αφενός εξέφρασε τις ευχαριστίες του για τη διακονία τους και αφετέρου συζητήθηκαν ενδιαφέροντα θέματα για την καλύτερη λειτουργία της φιλοξενίας παιδιών, τον επόμενο χρόνο.

Όλα τα στελέχη και τα παιδιά πού συμμετείχαν στην κοινοτική ζωή, ανανέωσαν το ραντεβού τους όχι μόνο για το επόμενο καλοκαίρι του 2017, αλλά και για τον ερχόμενο χειμώνα, μέσα από τις δράσεις του Γραφείου Νεότητας της Μητρόπολης, οι οποίες περιμένουν όλα τα παιδιά και τους νέους.

 Πηγή: http://lefteria.blogspot.gr/2016/09/blog-post_87.html#more

Στα μονοπάτια του αγριόγιδου του Ολύμπου

Στα υποαλπικά λιβάδια, στους βράχους και στις απότομες πλαγιές, όπου η άγρια ζωή διεκδικεί το χώρο της, εκεί που ανθίζουν μερικά από τα ωραιότερα αγριολούλουδα και τα περισσότερα ενδημικά φυτά του Ολύμπου, σε αυτό το μαγικό τοπίο ζει, ένα από τα ομορφότερα ορεσίβια θηλαστικά του Θεϊκού Βουνού, το αγριόγιδο του Ολύμπου (Rupicapra rupicarpra Balcanica).

Τα αγριόγιδα του Ολύμπου αποτελούν μια από τις ωραιότερες εικόνες που μπορεί να δει ο επισκέπτης του Ολύμπου, στο δρόμο του για την φτάσει στην κορυφή του.

Τα αγριόγιδα του Ολύμπου είναι ένα σπάνιο και προστατευόμενο θηλαστικό που ζει στην Ελλάδα και τη Βαλκανική χερσόνησο. Στον Όλυμπο υπάρχει ένας απομονωμένος γεωγραφικά πυρήνας που σήμερα αποτελείται από ένα σχετικά μεγάλο και εύρωστο πληθυσμό περίπου στα 180 – 200 άτομα με συντηρητικές εκτιμήσεις. Ο Όλυμπος ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στις οικολογικές απαιτήσεις του σε ετήσια βάση. Τα τελευταία χρονιά παρατηρείται μικρή αλλά σταθερή αύξηση του πληθυσμού όπως δείχνουν οι μελέτες του Φορέα Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Ολύμπου. Παρόλα αυτά στην Ελλάδα, το αγριόγιδο θεωρείται σπάνιο είδος και απειλείται με εξαφάνιση, διότι συναντάται πλέον σε μικρούς τοπικούς πληθυσμούς στη χώρα μας. Στην Ελλάδα έχει συγγενείς και σε άλλες τρεις περιοχές, στη Βόρεια Πίνδο (Γράμμο, Σμόλικα, Γκαμήλα, Λύγκο, Ζυγό και Τριγγιά), στην Νότια Πίνδο (Βαρδουσία, Οίτη και Γκιώνα) και τέλος στην οροσειρά της Ροδόπης. Δυστυχώς όμως οι πληθυσμοί αυτοί δεν επικοινωνούν μεταξύ τους με αποτέλεσμα τη γενετική απομόνωση του είδους.

Αυτός ο κατακερματισμός των ενδιαιτημάτων (βιοτόπων) του (πρώτη απειλή γενικά για τη βιοποικιλότητα σύμφωνα με την Ε.Ε.) και η γενετική απομόνωση έχει σαν αντίκτυπο να μην ανανεώνεται το γενετικό υλικό του πυρήνα (ανταλλαγή γονιδίων μεταξύ των πληθυσμών των διαφόρων περιοχών). Δεν υπάρχουν όμως στοιχεία που να δείχνουν γενετικό εκφυλισμό οπότε είναι πιθανό η γενετική τράπεζα ακόμη και στους μικρούς και απομονωμένους πληθυσμούς (όχι στον Όλυμπο, εκεί είναι μεγάλος και εύρωστος) να είναι επαρκής. Παρόλα αυτά αν δε ληφθούν τα κατάλληλα ζωοτεχνικά μέτρα ο πληθυσμός τους μπορεί να υποβαθμιστεί γενετικά μειώνοντας τις πιθανότητες επιβίωσης του είδους στο απώτερο μέλλον.

Γνωριμία με το αγριόγιδο του Ολύμπου
Εκεί στα υποαλπικά λιβάδια που θυμίζουν ένα απέραντο λιβάδι, στο Οροπέδιο των Μουσών στον Όλυμπο (2800μ.) στο εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία (2803μ.) αλλά και στις κορυφές Στεφάνι, Σκολιό και Τούμπα που ανήκουν στους πιο τυπικούς θερινούς βιοτόπους του, κατά την διαδικασία της ανάβασης ή της κατάβασης ο λάτρης του Μυθικού Βουνού έχει το προνόμιο να συναντά κοπάδια από αγριόγιδα στο φυσικό τους περιβάλλον όπου ατενίζουν αγέρωχα τις βουνοκορφές, βοσκούν αμέριμνα ή τρέχουν να απομακρυνθούν από τα μονοπάτια. Η βοσκή τους κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, περιλαμβάνει μια σχετικά πλούσια διατροφή με βότανα, λουλούδια και φύλλα από θάμνους του Ολύμπου και μετά ξαπλώνουν σε μέρη ανάπαυσής με θέα, έχοντας τα μάτια ανοιχτά και τα αυτιά τους τεντωμένα για να αναχαράξουν (αναμασούν) την τροφή τους χαρακτηριστικό των μηρυκαστικών. Στην διάρκεια του χειμώνα όπου η τροφή γίνεται δυσεύρετη και περιορίζεται, η διατροφή τους περιλαμβάνει λειχήνες, βρύα και βλαστούς νεαρών πεύκων ακόμη και βελόνες κωνοφόρων, ή τα λίγα χορταράκια που φυτρώνουν στα βράχια που δεν τα σκεπάζει το χιόνι. Είναι σε θέση να επιβιώσουν έως και δύο εβδομάδες χωρίς τροφή. Όσο για το νερό το αγριόγιδο δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις. Η πρωινή δροσιά ή μια καλοκαιρινή βροχή κατά την διάρκεια της βοσκής του προσφέρουν μαζί με την τροφή του και σημαντικές ποσότητες νερού στον άνυδρο τόπο που ζει. Χάρη στους προσαρμοσμένους μηχανισμούς που διαθέτει μεγάλα πνευμόνια και με 12. εκατ. ερυθρά αιμοσφαίρια/ κυβ. χιλ. στο αίμα του έναντι 5.5 εκατ του άνθρωπου. καταφέρνει να επιβιώνει σε μεγάλα υψόμετρα (2.000 και 3.000 μέτρων), με αραιές συγκεντρώσεις οξυγόνου.


Στον Όλυμπο, είναι συχνό φαινόμενο τα αγριόγιδα να μην απομακρύνονται στη θέα του ανθρώπου και να μην τους προκαλεί κανένα φόβο η ανθρώπινη παρουσία, παίρνοντας μάλιστα πόζα και κοιτάζοντας αγέρωχα, σαν να γνωρίζουν πως οι ορειβάτες ετοιμάζουν τις φωτογραφικές μηχανές τους και τα κινητά τηλέφωνα για να τα αποθανατίσουν.

Τα αγριόγιδα αποτελούν τον κεντρικό ήρωα της εικόνας ή του βίντεο μιας άρτιας κινηματογραφικής δημιουργίας σε ένα σκηνικό της άγριας φύσης του Ολύμπου με αγριολούλουδα, και αγριομέλισσες, με πεταλούδες και πουλιά του Ολύμπου, με νέφη, και τρεχούμενα νερά, άγριους γκρεμούς και απότομες πλαγιές, αρκεί η κίνησή του εικονολήπτη να είναι ιδιαίτερη προσεκτική όταν επιζητούν κοντινά πλάνα από το αγριόγιδο.

Έτσι στα μονοπάτια του Ολύμπου, ο αναβάτης για το Πάνθεον ( Η κορυφή του Ολύμπου- Μύτικας ) εύκολα συναντά το αγριόγιδο του Ολύμπου και αντιλαμβάνεται ότι είναι προσιτό και δεν αντιδρά τρομοκρατημένα, είναι ένα ζώο της άγριας πανίδας, εξοικειωμένο με την παρουσία των ανθρώπων στο περιβάλλον του.

Οι αισθήσεις του όμως είναι πάντα σε εγρήγορση,αντιλαμβάνεται σε μεγάλη απόσταση ό,τι κινείται καθώς και τις χρωματικές αντιθέσεις, μπορεί να εποπτεύσει μεγάλη περιοχή χωρίς να κουνήσει το κεφάλι καθώς τα μάτια του έχουν μεγάλο οπτικό πεδίο. Η ακοή του είναι πολύ οξεία και η όσφρησή του πολύ ευαίσθητη. Αν χρειαστεί να φύγει, αυτό γίνεται με εντυπωσιακή ταχύτητα.

Είναι από τους πλέον επιφανείς κατοίκους του Ολύμπου, είναι ο απόλυτος κυρίαρχος των απόκρημνων πλαγιών και γκρεμών του Ολύμπου χάρη στην ικανότητά του να κινείται με ευκολία ανάμεσα στα βράχια και σε εξαιρετικά δύσκολα εδάφη που οφείλεται κυρίως στη δομή των οπλών του. Αυτές έχουν μια ανάγλυφη ελαστική καουτσουκένιας υφής βάση και μια σκληρή λεπτή άκρη οι οποίες προσφέρουν σταθερό πάτημα στις μικρές προεξοχές των βράχων αλλά και στο παγωμένο χιόνι. Ανάμεσα στις δύο οπλές υπάρχει μια ελαστική μεμβράνη που ανοίγει για να βυθίζεται λιγότερο όταν περπατάει στο χιόνι.

Με ρωμαλέα εμφάνιση, περήφανο και δυναμικό ως προσωπικότητα, έχει την δική του προσωπική μυρωδιά και δικό του μοναδικό σχέδιο στο πρόσωπο του, ώστε κάθε ζώο να αναγνωρίζει τους συντρόφους του. Τα χαρακτηριστικά όρθια και λίγο γυριστά προς τα πίσω τσιγκελωτά κέρατα και μία καφέ λωρίδα στο πρόσωπο, που μοιάζει με μάσκα στο στενόμακρο πρόσωπο μπορεί να σου θυμίσει ένα άλλο εξωτικό ζωικό είδος. . . .

Μια ζωή σε τεντωμένο πολύ ψηλά σχοινί για αυτό το λέει η καρδιά του που έχει βάρος 380γραμ.. έναντι των και 280γραμ. του άνθρωπο. Οι απόκρημνες ορθοπλαγιές, οι βραχώδεις πλαγιές τα φαράγγια τα απότομα δάση, οι κορυφές, οι χαράδρες, οι σάρες, τα λούκια και υποαλπικά λιβάδια (στα οποία περνά τη μισή ζωή του) αποτελούν τον ιδανικό βιότοπο για το αγριόγιδο ένα ευκίνητο ζώο με τις εξαιρετικές αναρριχητικές ικανότητες. Στο τέλος του καλοκαιριού και το φθινόπωρο κυκλοφορεί σε υψόμετρα άνω των 1.880 μέτρων, ενώ τον χειμώνα κατεβαίνει χαμηλότερα, στις απόκρημνες δασωμένες πλαγιές.

Περπατώντας παρέα με τα αγριόγιδα !

Σίγουρα το όνειρο κάθε ορειβάτη είναι η ανάβαση, έστω και μια φορά, στο ιερό βουνό των αρχαίων Ελλήνων, τον ξακουσμένο Όλυμπο, όπου κατοικούσαν οι Δώδεκα Θεοί τους. Πέρα από την δύναμη και την ενέργεια που αποκομίζει η ανάβαση, μια συνάντηση όμως με τα αγριόγιδα του Ολύμπου αποτελεί μοναδική εμπειρία. Το μυθικό μας βουνό, το οποίο μάλλον είναι το μοναδικό σημείο στην Ελλάδα για να ζήσει κάποιος για λίγα λεπτά ανάμεσα σε ένα κοπάδι από πανέμορφα αγριόγιδα. Οι ορειβάτες και οι αναρριχητές που ανεβαίνουν στον Όλυμπο, παίρνοντας τα μονοπάτια που οδηγούν στην κορυφή είναι σίγουρο ότι μπορούν να δουν να ξεπροβάλουν μπροστά τους και όλο και κανένα μικρό κοπάδι από τα μοναδικά αγριόγιδα του Ολύμπου. Έχουν φορέσει την καλοκαιρινή τους ενδυμασία, ανοιχτόχρωμη καφέ - κόκκινη ή κιτρινωπή, με κοντό τρίχωμα αλλάζοντας την χειμωνιάτικη σκουρόχρωμη καστανή σχεδόν μαύρη γούνα με τις μακριές τρίχες που απορροφά καλύτερα τη ζέστη του ήλιου.

Μπορεί να τα δουν να σκαρφαλώνουν στις κορυφές και αν είναι τυχεροί μπορεί να τα συναντούν κοντά τους και να περπατήσουν παρέα μαζί τους. Είναι συναρπαστικό να παρακολουθήσουν τους πιο ικανούς ορειβάτες καθώς ανεβαίνουν γρήγορα και αλάνθαστα από πέτρα σε πέτρα με τολμηρά άλματα και ασφαλή προσγείωση.

Όμως και αν δεν τα δουν σίγουρα μπορούν να ακούσουν το σφύριγμα τους, για να επικοινωνήσουν τα αγριόγιδα μεταξύ τους. Ένα δυνατό, υψίσυχνο παρατεταμένο σφύριγμα, που μοιάζει με ανθρώπινο και θυμίζει κάπως το σφύριγμα του βοσκού. Το σφύριγμα το εκπέμπει -ως σήμα κινδύνου- κάποιο αρσενικό που εποπτεύει την περιοχή από κάπου μακριά, για τα μικρά κοπαδάκια που σχηματίζουν τα θηλυκά αγριόγιδα με τα μικρά τους. Ίσως όμως να θέλουν με αυτόν τον τρόπο να μιλήσουν με τις παρέες των ανθρώπων που ανεβαίνουν στο βουνό. Κάποιοι πιστεύουν ότι αποτελούν τους «φρουρούς» που προειδοποιούν τους μόνιμους κατοίκους του Θεϊκού Βουνού ότι άνθρωποι βρίσκονται κοντά τους και τους πλησιάζουν.

Όσοι προσέξουν τα αγριόγιδα καταλαβαίνουν ότι έχουν να κάνουν με ένα πράο ζώο, όπου η ιεραρχία εξασφαλίζεται με χαρακτηριστικές στάσεις του σώματος και συμπεριφορές, για να βρίσκει το καθένα τη θέση του και όχι με βίαιες αναμετρήσεις οι οποίες είναι μάλλον σπάνιες. Επίσης πρέπει να επισημάνουμε πως πρόκειται και για ένα κοινωνικό ζώο. Τα αγριόγιδα ζουν νομαδική ζωή μέχρι την πλήρη ωριμότητα μετά συνδέονται με μια συγκεκριμένη περιοχή. Σε αντίθεση με τα αρσενικά που ζουν μόνα τους για το μεγαλύτερο μέρος του έτους, τα θηλυκά μαζί με τα μικρά ζουν σε κοπάδια 5-25 ατόμων. Ζευγαρώνουν το φθινόπωρο και τότε είναι που τα δυνατότερα αρσενικά γίνονται κυρίαρχοι ενός χαρεμιού θηλυκών για ένα «σεβαστό» χρονικό διάστημα. Έχουν ιδιαίτερα αναπτυγμένο το μητρικό ένστικτο και ο δεσμός μητέρας-παιδιού είναι ισχυρός. Ιδιαίτερα όταν το μικρό είναι θηλυκό, μπορεί να μείνει πολλά χρόνια κοντά στη μητέρα της, ακόμα και όταν αυτή ξαναγεννήσει οπότε και βοηθάει στη φροντίδα του μικρότερου


Οι Αντιλόπες των ελληνικών βουνών

Αν σας κάνουν την ερώτηση, «υπάρχουν αντιλόπες στον Όλυμπο;» μη βιαστείτε να απαντήσετε αρνητικά έχοντας στο μυαλό σας τις εικόνες που λιοντάρια ( αν και λιοντάρια υπήρχαν στον Όλυμπο κατά τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους ) κυνηγούν αντιλόπες (Antilope cervicapra Αντιλόπη η αιγέλαφος), στις Αφρικανικές σαβάνες. Ούτε να νομίσετε πως έγινε κάποια οικολογική παρέμβαση από οικολόγους για να ενισχύσουν την πανίδα του Θεϊκού Βουνού. Τα αγριόγιδα της Ελλάδας (Rupicapra rupicapra balcanica) θεωρούνται απόγονοι της παχυγκαζέλλας, που έζησε πριν από τρία εκατομμύρια χρόνια, στις περιοχές της κεντρικής και της ανατολικής Ασίας. Τα αγριόγιδα της Ελλάδας είναι υποείδος του αγριόγιδου (Rupicapra rupicapra) που είναι ένα είδος μικρής αντιλόπης που απαντάται στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, το οποίο ανήκει στην οικογένεια των Βοοειδών (Bovidae) και μάλιστα τα χαρακτηρίζουν ως «Αντιλόπες των ελληνικών βουνών». Η λέξη αντιλόπη αποτελεί αντιδάνειο από την γαλλική antilope που προέρχεται από την μεσαιωνική ελληνική ανθολόψ .Το αγριόγιδο της Ελλάδας δεν πρέπει να συγχέεται καθώς δεν ανήκει στο ίδιο γένος με το αγρίμι (αγριοκάτσικο ή κρι-κρι) της Κρήτης και δεν διασταυρώνεται με τη γίδα. Ακόμη και το ίχνος που αφήνει στη λάσπη ή το χιόνι, είναι πολύ διαφορετικό από της γίδας.

Με σήμα κατατεθέν το αγριόγιδο του Ολύμπου

Το αγριόγιδο του Ολύμπου δεν είναι μόνο το σήμα κατατεθέν του Ολύμπου έγινε και το σήμα ορισμένων συλλόγων που ασχολούνται με την προστασία και ανάδειξης του φυσικού μας πλούτου. Ο σύλλογος «Balkan Chamois Society Αγριόγιδο στα Βουνά» που ασχολείται μα την προστασία του αγριόγιδου έχει ως σήμα του το κεφάλι ενός αγριόγιδου, που βασίζεται σε πραγματική φωτογραφία αρσενικού αγριόγιδο στον Όλυμπο.

Ο Φυσιολατρικός Σύλλογος Λιτοχώρου "Όλυμπος", έχει ως σήμα του το δυναμικό και περήφανο αγριόγιδο του Ολύμπου. Όσοι θέλουν να περπατήσουν στα μονοπάτια και στις πλαγιές του Μυθικού Βουνού για να νιώσουν τη μεγαλοπρέπεια αυτού του πανύψηλου τόπου, τα αγριόγιδα του Ολύμπου έχουν κατά νους.

Χάρις του γεγονότος, το πως μπορεί να σκαρφαλώνει με μεγάλη ευκολία σε απόκρημνους γκρεμούς ή μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου να διασχίζει τεράστιες πλαγιές το έχουν κάνει τόσο αγαπητό στους έλληνες και ξένους ορειβάτες. Ίσως ενδόμυχα να το ζηλεύουν. Είναι έξοχος δρομέας εξειδικευμένος στα πολύ ανώμαλα εδάφη ώστε να κινείται με μεγάλη επιδεξιότητα και ευχέρεια σε απόκρημνες πλαγιές. Οι δρομείς του Διεθνές Ορειβατικού Μαραθώνιου Ολύμπου «Olympus Marathon» θέλουν να το μοιάσουν, έστω και λίγο στην ευκολία με την οποία κινείται στο βουνό καθώς οι πρώτοι δρομείς του αγώνα προσπαθούν να συναγωνίζονται σε ταχύτητα τα αγριοκάτσικα του Ολύμπου για να είναι σίγουροι νικητές του διεθνή αγώνα.

Όσο περισσότερο το γνωρίζουμε τόσο περισσότερο το προστατεύουμε.

Μπορεί η απάτητη κορφή του Ολύμπου, το Πάνθεον, να κατακτήθηκε από τους Ελβετούς Frederic Boissonnas και Daniel Baud-Bovy το 1913 με τη βοήθεια ενός κυνηγού αγριόγιδων, με όπλο του καιρού εκείνου, (Το κυνήγι του είδους έχει πλέον απαγορευθεί από το 1969) από το Λιτόχωρο, του Χρήστου Κάκαλου και άνοιξε το δρόμο προς τις κορυφές του Ολύμπου σε εκατοντάδες χιλιάδες λάτρες του Μυθικού Βουνού. Σήμερα όμως τα αγριόγιδα του Ολύμπου χαίρουν τον απόλυτο σεβασμό και προστασία από τους επισκέπτες του, τους κατοίκους του Ολύμπου και τους νόμιμους κυνηγούς. Η παρουσία των πεζοπόρων φυσιολατρών ευτυχώς αποθαρρύνει τη λαθροθηρία. Στην Ελλάδα αποτελεί ίσως τη δεύτερη απειλή για την επιβίωση του μετά τον κατακερματισμό των βιοτόπων του. Ορισμένοι λαθροθήρες τα αναζητούν ακόμη και στις πιο απόκρημνες πλαγιές, γιατί - δυστυχώς - τα θεωρούν "εκλεκτό θήραμα" ευτυχώς για το οικοσύστημα οι λάτρες και οι κάτοικοι του Ολύμπου το θεωρούν "εκλεκτό θέαμα".

Τα αγριόγιδα δεν αποτελούν σήμερα μόνο την βάση για ένα «υγιές και πλήρες ορεινό οικοσύστημα» έχοντας γίνει απολύτως σαφές ο ιδιαίτερα σημαντικός οικολογικός ρόλος του αγριόγιδου, ως καταναλωτής πρώτης τάξης, που πρέπει να σχηματίσει μεγάλους πληθυσμούς για να είναι σε θέση να στηρίζει τροφικά ανώτερους θηρευτές,

Το γοητευτικό αυτό ζώο, που ομορφαίνει την ψευδαλπική ζώνη και όχι μόνο του Ολύμπου με τη παρουσία του, μπορεί να προσελκύσει τους λάτρεις της φύσης και με τους κατάλληλους χειρισμούς σε συνδυασμό με τα θεαματικά τοπία του Ολύμπου που περιλαμβάνονται στους βιότοπους του, μπορούν να αποτελέσουν την βάση μιας «οικοτουριστικής ανάπτυξης». Μπορούν να αναχθούν σε ισχυρό πόλο έλξης για ειδικές κατηγορίες τουριστών και να ενισχύσει τον τουρισμό της άγριας ζωής στον Εθνικό Δρυμό του Ολύμπου. Δε πρέπει να ξεχνάμε αφού τα μονοπάτια των ανθρώπων περνούν μέσα από τα ενδιαιτήματα των αγριόγιδων, οι επισκέπτες του Ολύμπου πρέπει να τηρούν τους κανόνες της σωστής συμπεριφοράς στην άγρια φύση και να σέβονται τις συνήθειες της άγριας ζωής, ώστε να μη τα ενοχλούν ή τα θέτουν σε κίνδυνο. Κυρίως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού όπου η τουριστική επισκεψιμότητα του Ολύμπου αυξάνετε και η ανθρώπινη παρουσία είναι ιδιαίτερα έντονη, συμπίπτοντας με τις ώρες σίτισης τους. Το καλοκαίρι βοσκούν για 3-4 ώρες νωρίς το πρωί και πάλι για 3-4 ώρες πριν από το σούρουπο.

Επιβάλετε η ευαισθητοποίηση των πολιτών και η ενεργοποίηση των φορέων καθώς το είδος Rupicapra rupicapra balcanica περιλαμβάνεται στην κατηγορία «Σχεδόν Απειλούμενο» του Κόκκινου Βιβλίου των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας Πρέπει να συμβάλουμε ενεργά όλοι στην προσπάθεια για την επιβίωση και την διαιώνισή του μικρού πληθυσμού των αγριόγιδων σε άλλα μέρη της Ελλάδας, όπου εκεί οι πληθυσμοί τους αν δεν μειώνετε, δεν αυξάνονται. Αν και στην περιοχή του Ολύμπου δεν έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο της λαθροθηρίας, σε άλλες περιοχές, ευτυχώς σε πολύ μικρή κλίμακα, ορισμένοι ασυνείδητοι τα σκοτώνουν για το κρέας ή για την πλάκα σε μία ιδιώνυμη επίδειξη μαγκιάς μαζί με την αδιαφορία μας. Στο Όλυμπο όμως ευτυχώς τα αγριόγιδα χαμογελάνε και κοιτούν τους προσκυνητές του ιερού βουνού στα μάτια, με τα στενά κίτρινα μάτια τους γεμάτα χαρακτήρα, ακόμη και χιούμορ, τους χαμογελούν ανθρώπινα και τους σφυρίζουν ανθρώπινα. Εδώ η ελπίδα για την επιβίωση τους παραμένει ζωντανή. Αφήστε μια πρέζα αλάτι στα μονοπάτια του Αγριόγιδου του Ολύμπου ως αποζημίωση για το πέρασμα από την αυλή τους γιατί είναι μηρυκαστικά και λατρεύουν το αλάτι της θάλασσας του Ολύμπου και συνεχίστε το δρόμο σας στα ορειβατικά μονοπάτια για το Πάνθεον.


Υ.Γ Με αφορμή την εκπόνηση του παρόντος άρθρου θα ήθελα να ευχαριστήσω, όλο το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού Ολύμπου τόσο για την προσπάθεια που καταβάλει για την προστασία και ανάδειξη του Αγριόγιδου Ολύμπου και του Ολύμπου, αλλά και για την παροχή χρήσιμων πληροφοριών και φωτογραφιών. Τους θηροφύλακες της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας Θράκης με έδρα τον Κυνηγετικό Σύλλογο Κατερίνης για την προσπάθεια τους που αφορά την προστασία της άγριας πανίδας από την λαθροθηρία. Τον Επιστημονικό Συνεργάτη της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Μακεδονίας-Θράκης κ. Αλέξανδρο Γκάσιο για την παροχή πληροφοριών και φωτογραφιών από το αρχείο του. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «My Olympus - Ο δικός μου Όλυμπος» για τις φωτογραφίες και την προσπάθεια που καταβάλει για την ανάδειξη της ομορφιάς του Όλυμπου καθώς και «Perivleptos Team» και «Giannis Grammatikopoulos» για τις όμορφες κοντινές φωτογραφίες που χρησιμοποίησα .

Δημήτρης Ρουκάς M.Sc. Τεχν. Γεωπόνος Επιστημονικός Συνεργάτης Π.Ε. Πιερίας
28-08-16

 

Πηγή: http://pierikialithia.blogspot.gr/2016/08/agriogido-olympos.html#more

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ Ι. Μ. ΚΙΤΡΟΥΣ

Συνεχίζονται και ολοκληρώνονται πριν το Δεκαπενταύγουστο οι κατασκηνώσεις στην Ιερά Μητρόπολη Κίτρους.
Συγκεκριμένα, επανομένουν 2 περίοδοι του Προγράμματος Δωρεάν Φιλοξενίας Παιδιών στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Ρητίνης.
Εφέτος λειτουργούν 10 περίοδοι για παιδιά που τελείωσαν την δ΄ δημοτικού έως και παιδιά που τελείωσαν τη γ΄ λυκείου. Ο συνολικός αριθμός των φιλοξενουμένων είναι 600 παιδιά και νέοι.

Στην Κατασκήνωση της ΓΕΧΑ Κατερίνης, που βρίσκεται στη Βροντού Πιερίας, φιλοξενήθηκαν συνολικά 300 παιδιά.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος επισκέφθηκε όλες τις περιόδους, ευχήθηκε στα παιδιά, συνομίλησε με τα στελέχη και συνεργάστηκε με τους υπεύθυνους κληρικούς και τους αρχηγούς.

Παράλληλα, στο Κέντρο Φιλοξενίας στον Σβορώνο Πιερίας φιλοξενούνται από την Ιερά Μητρόπολη αυτές τις ημέρες 60 μαθητές του Εκκλησιαστικού Λυκείου Βελιγραδίου.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει προσκυνήματα σε Ιερές Μονές, ξεναγήσεις σε αρχιαολογικούς χώρους, ανάβαση στον Όλυμπο και επισκέψεις σε παραθαλάσσιους οικισμούς.

Μέχρι τέλη Αυγούστου θα φιλοξενηθούν και άλλες δύο πολυμελείς ομάδες σερβόπουλων από τα συσσίτια του Πατριαρχείου στο Βελιγράδι και από την Ιερά Επισκοπή Νις.

Πιέρια όρη: Ιούλιος 2016

Κατασκηνώσεις Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους

Λειτουργούν και για το φετινό καλοκαίρι 10 περίοδοι φιλοξενίας παιδιών στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Ρητίνης Πιερίας.

Ήδη ολοκληρώθηκαν οι τέσσερις πρώτες περίοδοι. Φιλοξενήθηκαν εκατοντάδες παιδιά, αγόρια και κορίτσια, διαφόρων ηλικιών.

Εφέτος θα λειτουργήσουν, για... 

πρώτη φορά, και περίοδοι φιλοξενίας παιδιών λυκείου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος επισκέφθηκε και μίλησε στα παιδιά και των 4 περιόδων, που λειτούργησαν μέχρι τώρα, ενώ σε κάθε περίπτωση είχε ιδιαίτερες συναντήσεις και με τα στελέχη κάθε περιόδου.

Οι περίοδοι φιλοξενίας παιδιών θα συνεχισθούν μέχρι 12 Αυγούστου. Να σημειωθεί ότι η φιλοξενία των παιδιών είναι εντελώς δωρεάν, ως προσφορά της Εκκλησίας προς τα νεότερα μέλη της. 

Iερά Mονή Aγίου Γεωργίου Τροπαιοφόρου - Ρητίνη Πιερίας Ελλάς

Άγιος Γεώργιος Ρητίνης

Το κάψιμο της Ρόκας την Τρίτη στη Ρητίνη

Εκδηλώσεις Αγίου Γεωργίου στη Ρητίνη

Στις εκδηλώσεις παρευρέθηκαν οι: Βαϊνάς Δημήτρης, αντιδήμαρχος του δήμου Κατερίνης, Μπέης Δημήτρης, πολιτευτής ΝΔ, ο πρόεδρος της Ρητίνης Ζάχος Βασίλειος και πλήθος κόσμου.  

Κατερίνη: Η οικογένεια Γούτσιου έβγαλε πέντε παιδιά που παίζουν μπάλα!

Ο  αγώνας ανάμεσα στο Ρήγα Φεραίο και τον Πιερικό στο Βελεστίνο αποτέλεσε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να διαπιστώσουμε πως η οικογένεια Γούτσιου εκ Κατερίνης έβγαλε πέντε παιδιά που παίζουν μπάλα!

Πέρα από τον Παναγιώτη που διανύει την έκτη του σεζόν στην άμυνα των Κυανόλευκων και τον δεξί οπισθοφύλακα Ραφαήλ που ανήκει από τον Χειμώνα στον Πιερικό ύστερα από την περιπέτειά του στην τρίτη κατηγορία της Τσεχίας, θεατής της αναμέτρησης ήταν ο Γιάννης που αγωνίζεται στο Α'  Τοπικό της Μαγνησίας με τη φανέλα του Σαρακηνού.

Μήπως μπερδευτήκατε;

Η ποδοσφαιρική φαμίλια απαριθμεί ακόμα δύο μέλη, τον 30χρονο Δημήτρη που παίζει στην πρώτη τοπική κατηγορία της Πιερίας αλλά και την 17χρονη Μαρία που διέκοψε την ενασχόλησή της με το άθλημα λόγω πανελληνίων ωστόσο είναι στο... ποδοσφαιρικό κουρμπέτι από τα 14 της και μάλιστα έχει παίξει στη Β' Εθνική Γυναικών με τις Πιερίδες Μούσες!

Σαφώς και μιλάμε για μία άκρως ποδοσφαιρική οικογένεια με τα δύο αδέρφια να βρίσκονται στη Μαγνησία λόγω δουλειάς καθώς είναι στρατιωτικοί. Αυτή φυσικά η ευκαιρία αποδείχθηκε λίρα εκατό για το σύλλογο του Βελεστίνου όσον αφορά τον Παναγιώτη. Από τα πρώτα δείγματα γραφής αυτής της χρυσής σελίδας στη νεότερη ιστορία του σωματείου με αποκορύφωμα την εξασφάλιση της παρουσίας για τέταρτη σερί σεζόν στη Γ' Εθνική, ο Ρήγας Φεραίος έχει στις τάξεις του έναν αξιόμαχο -και έμπειρο πλέον- σέντερ μπακ αλλά κυρίως, όπως όλοι παραδέχονται, έναν αδαμάντινο χαρακτήρα.

επιμέλεια θέματος: Φοίβος Παπαγεωργίου

Πηγή: http://katerinipress.blogspot.gr/2016/04/blog-post_749.html#more

Εμβολιασμοί από αέρος κατά της λύσσας των αλεπούδων

ΠΕΡ.ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΙΕΡΙΑΣ,Δ/ΝΣΗ ΑΓΡ.ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ-ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ,ΤΜΗΜΑ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ

 Το Τμήμα Κτηνιατρικής Πιερίας ενημερώνει ότι στις 08.04.2016 θα πραγματοποιηθούν εναέριες ρίψεις εμβολίων -δολωμάτων κατά της λύσσας των αλεπούδων στις περιοχές:

 ΛΙΒΑΔΙ, ΚΑΣΤΑΝΙΑ, ΜΙΚΡΗ ΜΗΛΙΑ, ΤΡΙΛΟΦΟΣ, ΕΞΟΧΗ, ΑΡΩΝΑΣ, ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑ, ΚΟΝΤΑΡΙΩΤΙΣΣΑ, ΑΓ.ΣΠΥΡΙΔΩΝ,ΒΡΟΝΤΟΥ,ΜΕΣΑΙΑ ΜΗΛΙΑ,ΡΗΤΙΝΗ,ΕΛΑΤΟΧΩΡΙ.

Για την προστασία της Δημόσιας Υγείας και λόγω της σοβαρότητας της νόσου το Τμήμα Κτηνιατρικής Πιερίας υπενθυμίζει τα μέτρα διαχείρισης των εμβολιακών δολωμάτων:

•        Να αποφεύγεται η επαφή των εμβολίων-δολωμάτων και ειδικά με γυμνά χέρια.

•        Σε περίπτωση που κάποιος πολίτης βρει ένα τέτοιο εμβόλιο-δόλωμα, δεν θα πρέπει να το ακουμπήσει ή να το πατήσει, ενώ αν χρειασθεί να το πιάσει π.χ. για να το απομακρύνει σε κάποιο πιο δύσβατο μέρος, θα πρέπει να το κάνει φορώντας γάντια μιας χρήσης ή πιάνοντας το δόλωμα με μια πλαστική σακούλα.

•        Εάν κάποιος σκύλος (κυνηγού, κτηνοτρόφου ή άλλου πολίτη) έχει προσλάβει το δόλωμα στο στόμα του, ο ιδιοκτήτης δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να προσπαθήσει να το απομακρύνει αλλά να προτρέψει το σκύλο να το αφήσει. Στην περίπτωση που ο σκύλος προσέλαβε το εμβόλιο-δόλωμα ή όταν υπάρχει η παραμικρή υποψία γι’ αυτό, ο ιδιοκτήτης θα πρέπει, φορώντας γάντια, να προσπαθήσει να πλύνει την εξωτερική επιφάνεια του στόματος του ζώου με νερό και σαπούνι. Εάν ο σκύλος καταπιεί το δόλωμα ή υπάρχει υποψία ότι το προσέλαβε, ο ιδιοκτήτης και τα μέλη της οικογένειάς του δεν θα πρέπει να έρχονται σε επαφή με το ζώο (σάλιο ή σημεία του σώματός του που ενδεχόμενα έχει γλείψει όπως τρίχωμα, περιοχές γύρω από το στόμα, κ.τ.λ.), με γυμνά χέρια, για τουλάχιστον μία ημέρα.

•           Σε περίπτωση επαφής με το εμβόλιο-δόλωμα με γυμνά χέρια, ο πολίτης θα πρέπει να μεταβεί άμεσα σε μονάδα Υγείας. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον άνθρωπο είναι αναρτημένες στην ιστοσελίδα του ΚΕΕΛΠΝΟ (www.keelpno.gr). Τα φυλλάδια και αφίσες για την ενημέρωση του κοινού για τη λύσσα είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα του Υπουργείου (www.minagric.gr/Πολίτης/Νοσήματα που μεταδίδονται από τα ζώα στον άνθρωπο/Λύσσα).

   Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την συγκεκριμένη ασθένεια στα τηλέφωνα του Τμήματος Κτηνιατρικής Πιερίας: 2351354100 & 2351354113

Katerinipress: Χρήσιμα τηλέφωνα Νομού Πιερίας

Katerinipress: Χρήσιμα τηλέφωνα Νομού Πιερίας

ΠΙΕΡΙΑ : Ακόμη ένα λεωφορείο με πρόσφυγες και μετανάστες

Ακόμα ένα λεωφορείο με 38 πρόσφυγες και μετανάστες, κυρίως οικογένειες Σύρων και Ιρακινών έφτασε στην Πιερία από την Ειδομένη.

Οι πρόσφυγες οδηγήθηκαν στο γήπεδο της Νέας Χράνης Κατερίνης, όπου έχει δημιουργηθεί χώρος για τη φιλοξενία τους. Εκεί βρίσκονται άλλοι 153, ενώ στο Χτήμα Ηρακλή, που... 

βρίσκεται στο 13ο χιλιόμετρο Κατερίνης - Ελασσόνας διαμένουν ήδη 70 άτομα και στο Κάμπινγκ Νηρέας άλλα 400.

Σαν σήμερα το 1932 - Γίνονται τα αποκαλυπτήρια του μνημείου του άγνωστου στρατιώτη στην Αθήνα.

Η απόφαση για την ανέγερση ενός μνημείου στον άγνωστο στρατιώτη ελήφθη από την δικτατορία του Θεόδωρου Πάγκαλου. Με απόφαση του ίδιου, σαν υπουργού Στρατιωτικών, στις 3 Μαρτίου 1926 προκηρύχθηκε καλλιτεχνικός διαγωνισμός στην εφημεριδά Εσπέρα «διά την υποβολήν μελέτης ανεγέρσεως τάφου Αγνώστου Στρατιώτου εις την έμπροσθεν των Παλαιών Ανακτόρων Πλατείαν, καταλλήλος προς τούτο διαρρυθμιζομένην». Στις 9 Οκτωβριου 1926 το Υπουργειο Στρατιωτικών ενέκρινε και βράβευσε κατά πλειοψηφία την μελέτη του αρχιτέκτονα Μανώλη Λαζαρίδη.

Η θέση του Μνημείου είχε υποδειχθεί από τον ίδιο τον αρχιτέκτονα στην θέση των Παλαιών Ανακτόρων (σημερινή Βουλή των Ελλήνων) και με πρόταση του Πάγκαλου, ο οποίος επιθυμούσε στο κτίριο των παλαιών ανακτόρων να στεγαστεί το Υπουργείο Στρατιωτικών. Όμως, μετά από έντονες αντιδράσεις και συνεχείς συνεδριάσεις, το 1929 στην Ζ΄ συνεδρίαση της Βουλής ο Ελευθέριος Βενιζέλος, τότε πρωθυπουργός, παραμερίζοντας τη διαφωνία του με τον Θεόδωρο Πάγκαλο, αποφάσισε ότι η καλύτερη θέση ήταν η αρχική στην Πλατεία Ανακτόρων, θεωρώντας ότι το μνημείο πρέπει να είναι στο κέντρο της πόλης, όπως το αντίστοιχο της Γαλλίας.

Η επιτροπή ανέγερσης είχε δώσει όλη την ευθύνη κατασκευής στον αρχιτέκτονα Μανώλη Λαζαρίδη. Αρχικά είχε συνεργαστεί με τον γλύπτη Θωμά Θωμόπουλο, ο οποίος είχε προτείνει ως κεντρικό γλυπτό την παράσταση γιγαντομαχίας όπου μια μορφή αγγέλου, που θα συμβόλιζε την Ελλάδα, θα παραλάμβανε στοργικά τον νεκρό στρατιώτη. Παρά την αρχική συμφωνία με τον Θωμόπουλο, ο Λαζαρίδης, ως επιβλέπων όλων των εργασιών, τον παραμέρισε από το έργο εξαιτίας χρηματικής ασυμφωνίας. Το 1930 τον αντικατέστησε με τον γλύπτη Φωκίωνα Ροκ με ομόφωνη απόφαση της επιτροπής ανέγερσης, η οποία στην συνέχεια ενέκρινε νέα πρόταση για το έργο, με έναν οπλίτη «εκτάδην κείμενο» (ξαπλωμένο στο έδαφος). Την πρόταση χαρακτήρισε ταιριαστή, επειδή προσδίδει ηρεμία και απλότητα.

Το έργο είναι ένα ανάλημμα σχήματος Π από λαξευμένους πωρόλιθους μεγάλων διαστάσεων. Το γλυπτό βρίσκεται στο βάθος και κεντρικά του όλου έργου. Αριστερά και δεξιά υπάρχουν δυό πλευρικές κλίμακες ενώ στο κέντρο υπάρχει ένας τάφος σε παραλληλόγραμμο πλαίσιο και ανυψωμένος.

Το γλυπτό παριστάνει μια γυμνή ανδρική μορφή ενός νεκρού πολεμιστή ξαπλωμένη σε κάποια έξαρση του εδάφους. Ο νεκρός πολεμιστής στο αριστερό χέρι κρατάει κυκλική ασπίδα, στο κεφάλι φοράει αρχαίο κράνος με το πρόσωπο γυρισμένο από τα πλάγια να θυμίζει αρχαίο νόμισμα. Η απόδοση του σώματος του νεκρού από τον καλλιτέχνη δίνει την εντύπωση στο θεατή ότι ο Άγνωστος Στρατιώτης αναπαύεται ζωντανός, έτοιμος να σηκωθεί.

Αριστερά και δεξιά της παράστασης έχουν χαραχτεί φράσεις από το έργο του Θουκυδίδη: ΜΙΑ ΚΛΙΝΗ ΚΕΝΗ ΦΕΡΕΤΑΙ ΕΣΤΡΩΜΕΝΗ ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ από την περιγραφή της ταφικής τελετής πριν την εκφώνηση του Επιταφίου του Περικλή (2.34) αριστερά και στα δεξιά ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ από τον επιτάφιο (2.43). Στο μέσο του κενοταφίου χαράχτηκε με μικρότερα γράμματα η φράση: ΕΙΣ ΑΦΑΝΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ.

Τον τοίχο περιβάλουν εκατέρωθεν πελεκημένοι πωρόλιθοι όπου είναι χαραγμένα, κατά ενότητες, τα ονόματα τόπων που έδωσε πολύνεκρες μάχες ο ελληνικός στρατός στην νεότερη ιστορία. Στα αριστερά της σύνθεσης περιλαμβάνονται οι μάχες του Α' Βαλκανικού Πολέμου. Στο κέντρο του μνημείου, στους πωρόλιθους που υπάρχουν στις κλίμακες, περιλαμβάνονται μάχες του Β` Βαλκανικού Πολέμου και της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Στα δεξιά της σύνθεσης συγκρούσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και επιχειρήσεις του Ελληνικού Στρατού στη Ρωσία. Μετά την απελευθέρωση το 1944 πάνω στο κενοτάφιο προστέθηκαν τα πεδία των μαχών του Β` Παγκοσμίου Πολέμου και αργότερα οι επιχειρήσεις στην Κορέα. Το 1994 με απόφαση της Βουλής των Ελλήνων προστέθηκε και το όνομα «Κύπρος».

Συγκεκριμένα οι μάχες που αναγράφονται (με αυτή τη διάταξη και τον χωρισμό των λέξεων) είναι οι εξής:

Στις κλίμακες αριστερά:

ΕΛΑΣΣΩΝ=ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟΝ

ΛΑΖΑΡΑΔΕΣ=ΣΤΕΝΑ:ΠΟΡΤΑ

Σ=ΚΑΤΕΡΙΝΗ=ΣΟΡΟΒΙΤΣ

ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ=ΘΕΣ

ΣΑΛΟΝΙΚΗ=ΟΣΤΡ

ΟΒΟΝ=ΚΟΡΙΤΣΑ=

ΠΕΣΤΑ=ΓΡΥΜΠΟΒΟ

ΠΕΝΤΕΠΗΓΑ

ΔΙΑ=ΠΡΕΒΕΖΑ=

ΑΕΤΟΡΡΑΧΗ=ΜΑ

ΝΩΛΙΑΣΣΑ=ΜΠΙ

ΖΑΝΙ=ΔΡΙΣΚΟΣ

ΚΙΛΚΙΣ=ΛΑΧΑΝ

Α=ΜΠΕΛΕΣ=ΚΡΕ

ΣΝΑΤΣΟΥΜΑΓΙΑ

ΠΕΤΣΟΒΟ=ΝΕΥΡ

ΟΚΟΠΙ=ΜΠΑΝΙΤ

ΣΑ=ΜΑΧΩΜΕΑ

ΓΚΟΛΟΜΠΙΛΟ=Σ

ΜΠΟΡΣΚΟ=ΠΡΕΣ

ΛΑΠ=ΕΡΙΓΩΝ

ΡΑΒΙΝΕ=ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ

ΣΚΡΑ=ΣΤΡΥΜΩΝ=ΔΟΪΡΑΝΗ=ΜΠΕΛΕ

Σ=ΓΚΡΑΝΚΟΡΟΝΕ=ΤΖΕΝΑ

Στις κλίμακες δεξιά :

ΧΕΡΣΩΝ=ΣΕΡΜΙ

ΚΑΣ=ΟΔΗΣΣΟΣ=ΣΕΒΑΣΤΟΥΠΟΛΙΣ

ΑΡΤΑΚΗ=ΑΙΔΙΝ

ΙΟΝ=ΠΡΟΥΣΣΑ=

ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ

ΤΟΥΜΛΟΥΜΠΟΥΝΑ

Ρ=ΚΙΟΥΤΑΧΕΙΑ=Δ

ΟΡΙΛΑΙΩΝ

ΑΦΙΟΝ ΚΑΡΑΧΙΣ

ΑΡ=ΣΑΓΓΑΡΙΟΣ

ΚΑΛΕΓΚΡΟΤΟ

Αριστερά και δεξιά του οπλίτη:

ΠΙΝΔΟΣ

ΜΟΡΟΒΑ=ΚΟΡΥΤΣΑ=ΚΑΛΑΜΑΣ

ΤΟΜΟΡΟΣ=ΤΡΕΜΠΕΣΙΝΑ

ΧΕΙΜΑΡΡΑ=ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟΝ

731=ΜΠΟΥΜΠΕΣΙ=ΚΑΛΠΑΚΙ

ΚΛΕΙΣΟΥΡΑ=ΠΡΕΜΕΤΗ

ΟΣΤΡΟΒΙΤΣΑ=ΠΟΓΡΑΔΕΤΣ=

ΡΟΥΠΕΛ=ΠΕΡΙΘΩΡΙ=ΚΡΗΤΗ=ΕΛ-ΑΛΑΜΕΪΝ

ΡΙΜΙΝΙ=ΡΟΥΒΙΚΩΝ=ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ=ΚΟΡΕΑ

ΚΥΠΡΟΣ

Τα υπόλοιπα καλλιτεχνικά στοιχεία του μνημείου συμπλήρωσε ο καθηγητής γλυπτικής Κώστας Δημητριάδης. Με την δημιουργία του γλυπτού διαμορφώθηκε και όλος ο χώρος της πλατείας μπροστά από την Βουλή, δίνοντας έτσι στο έργο μνημειακό χαρακτήρα σε όλο τον χώρο της πλατείας που κατασκευάστηκε. Το έργο παρουσίασε, ωστόσο, πολλές καθυστερήσεις λόγω των χωματουργικών εργασιών και εξαιτίας της υψομετρικής διαφοράς αλλά και λόγω της δυσκολία της επεξεργασίας του πωρόλιθου.

Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν στις 25 Μαρτίου 1932 από τον πρωθυπουργό Ανδρέα Μιχαλακόπουλο με μεγάλη επισημότητα και συμμετοχή πολλών ξένων αντιπροσωπειών. Στην συνέχεια ακολούθησε παρέλαση της φρουράς του μνημείου. Τότε μεταφέρθηκε και φως από το μοναστήρι της Αγίας Λαύρας για την αφή της ακοίμητης καντήλας που βρίσκεται στο μέσο του κενοταφίου.

Την τιμητική φύλαξη του μνημείου ανέλαβε ειδικός στρατιωτικός λόχος της Φρουράς του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος και μετονομάστηκε σε Φρουρά του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη. Το 1935 με την επάνοδο του Γεωργίου Β΄ ο λόχος ονομάστηκε σε Βασιλική Φρουρά, ενώ από το 1974 ονομάστηκε επίσημα Προεδρική Φρουρά και έχει την ευθύνη της εικοσιτετράωρης τιμητικής φύλαξης του Μνημείου.

Πηγή:https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CE%BF_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%AC%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85_%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7_%28%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1%29

ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΙΤΡΟΥΣ κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ

 

 Πρόσφατα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος επισκέφθηκε τρία μικρά περιφερειακά Γυμνάσια της Πιερίας.
Συγκεκριμένα, την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου επισκέφθηκε το Γυμνάσιο Αλωνίων, την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου στο Γυμνάσιο Μακρυγιάλου και την Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου στο Γυμνάσιο Ρητίνης.
Και... 

στα τρία σχολεία έτυχε θερμής υποδοχής από τους Διευθυντές, το Εκπαιδευτικό Προσωπικό και εκπροσώπους των Συλλόγων Γονεών και Κηδεμόνων.
Και στις τρεις συναντήσεις με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς των παραπάνω σχολείων, ο Σεβασμιώτατος κ. Γεώργιος μίλησε για το ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας και μοίρασε εποπτικό υλικό, με την ευκαιρία της επικείμενης Εβδομάδας Εξωτερικής Ιεραποστολής. Μετά την παρουσίαση του Σεβασμιωτάτου, ακολούθησε διάλογος με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.
Σε όλους τους μαθητές ο Σεβασμιώτατος δώρησε σελιδοδείκτες, μικρά βιβλία, ενώ στους εκπαιδευτικούς δώρισε βιβλία και ημερολόγιο. Τέλος, σε κάθε σχολική μονάδα δώρισε μία από μία εικόνα ή παράσταση της Πολιούχου Αγίας Αικατερίνης.
Ευρισκόμενος στην ορεινή Ρητίνη, επισκέφθηκε ειδικώς και το Δημοτικό Σχολείο καθώς και το Νηπιαγωγείο, που συστεγάζονται με το Γυμνάσιο. Οι μικροί μαθητές τραγούδησαν και δώρισαν στον Μητροπολίτη ωραίες ζωγραφιές και χειροτεχνίες, μεταξύ των οποίων την κυρά-Σαρακοστή, με την ευκαιρία της επικείμενης έναρξης της λειτουργικής αυτής περιόδου της Εκκλησίας μας.

Mακεδόνες Πιερίων-ΠΑΟ Κάτω Μηλιάς 0-0 HD Γ' ΕΠΣ Πιερίας Λευκή απόδραση Μηλιάς

Toυ Νίκου Κολίτση (Μetrosport.gr)

Με λευκή απόδραση (0-0) από την «ανοιξιάτικη» Ρητίνη στην καρδιά του χειμώνα, συνέχισε την κούρσα πρωταθλητισμού ο ιστορικός και πρωτοπόρος ΠΑΟ Κάτω Μηλιάς, σε μία νέα αποκλειστικότητα του Metrosport.gr, στο «ντέρμπι-φωτιά», εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, της Γ' κατηγορίας της ΕΠΣ Πιερίας.
Η... 

αναμέτρηση μετράει λίγες δημιουργικές φάσεις μπροστά στις δύο εστίες, ελάχιστες τελικές, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, σκληρές μονομαχίες, διαμαρτυρίες παικτών και οπαδών για τις διαιτητικές αποφάσεις, προσωπικές διενέξεις στα όρια του επιτρεπτού, με το κοντέρ της αγωνίας να χτυπάει κόκκινο στα τελευταία δραματικά λεπτά του αγώνα.
Οι γηπεδούχοι απώλεσαν τη μία ευκαιρία που είχαν στο πρώτο ημίχρονο, την ίδια στιγμή που οι φιλοξενούμενοι έδειχναν προσωπικότητα και χαρακτήρα, κρατώντας ισορροπία στις γραμμές, με πειθαρχημένο αμυντικό προσανατολισμό, χωρίς να ρισκάρουν στην επίθεση. Στο δεύτερο ημίχρονο το σκηνικό παρέμεινε αναλλοίωτο, με τους Μακεδόνες να πιέζουν με το πέρασμα του χρόνου, ανεβάζοντας παίκτες στη μεσαία γραμμή, με ατομικές σπασμωδικές ενέργειες και στημένες μπάλες στη μεγάλη περιοχή, κυρίως με ψηλό παιχνίδι, χωρίς να καταφέρουν να διασπάσουν την άμυνα της Κάτω Μηλιάς και να πετύχουν το χρυσό γκολ που θα τους έδινε το δικαίωμα να πλασαριστούν στην πρώτη προνομιούχο δυάδα.
Ηighlights: τα τελευταία λεπτά του αγώνα, οι φίλαθλοι και των δύο ομάδων που παρακολούθησαν το παιχνίδι από κάθε πιθανό και απίθανο σημείο περιμετρικά του γηπέδου, ψηλά και χαμηλά, η φωτιά που άναψε. ροκ οπαδός του ΠΑΟΚ, συνθηματολογώντας ταυτόχρονα, σ' ένα σκηνικό που θύμισε γήπεδα δεκαετίας του '80, η απίστευτη παραγγελία. στο Σώτο για τα «τέσσερα σημαιάκια!», μετά από υπόδειξη του διαιτητή "λοιπόν, γηπεδούχοι, τέσσερα σημαιάκια", (που συνιστά ακόμα μία cult στιγμή του αθάνατου ελληνικού ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου που θα μείνει στην ιστορία), που έκλεψε την παράσταση, με ευφάνταστα σχόλια στη διάρκεια του αγώνα, εκτός των άλλων, η ατάκα έτερου οπαδού στο τέλος "Τούμπα το' κανες το παιχνίδι", με αφορμή την περιβόητη φωτιά, η διασώστρια, κοινωνική λειτουργός στο επάγγελμα, της Κάτω Μηλιάς και του αγώνα που χρειάστηκε να επέμβει ουκ ολίγες φορές,
Man of the match: ο νεαρός τερματοφύλακας της Μηλιάς, Ν. Τζήκας, πραγματοποίησε μία αλλά καθοριστική απόκρουση, σε φαλτσαριστή εκτέλεση φάουλ του δραστήριου Ν. Σιασιόπουλου και είχε σταθερές εξόδους σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και μαζί με τον αρχηγό της ομάδας, Γ. Ζαφειρόπουλο, που έδωσε τις κατευθύνσεις και τις λύσεις στο κέντρο της άμυνας, όταν χρειάστηκε, με ψύχραιμες και σωστές επεμβάσεις και τοποθετήσεις κερδίζουν δικαιωματικά τον τίτλο
Σε επαγγελματική ποιότητα εικόνας και ήχου.
Eπικοινωνία: liviostitos@hotmail.com
 

http://www.metrosport.gr/article/lefki-apodrasi-milias-picsvideos